Ik zag onlangs deze film:
Hij stond al enkele maanden (jaren?) te wachten in onze filmverzameling om gekeken te worden en het lief drong er dikwijls op aan dat ik hem móest zien, want dat hij echt wel goed was! Dus ik zwichtte uiteindelijk.
Maar ik wist op voorhand dat mijn hoogsensitieve zieltje dit soort films niet aankan. Het is intussen jaren geleden dat ik Hotel Rwanda zag, maar nu nog zie ik soms het beeld van de weg vol lijken en de auto die er in het donker overheen reed… Gruwelijk.
En inderdaad: van begin tot einde zat ik geschokt naar de beelden uit Afrika te kijken en voelde ik de pijn rondzwemmen in mijn binnenste. Wat is de wereld, de mensheid toch buitengewoon slecht!
De dag erna ben ik gecrasht; ‘Blood Diamond’ was een gigantische druppel die mijn emmertje deed overlopen, het zwarte gat in mijn middenrif had geopend en even alles dreigde te verzwelgen.
HSP 
Ik kan dit zo goed begrijpen … voor vele mensen is dit allemaal de “ver van mijn bed show” maar mij grijpt dit ook allemaal persoonlijk aan. Wat er onlangs gebeurde in Luik heeft me ook zo erg aangegrepen dat ik zitten wenen heb alsof het aan mezelf gebeurde …
kan ik inkomen, heel goed zelfs.
ik ben (voor zover ik weet, en ben al enkele keren psy volledig uitgewrongen) niet HS, en toch heb ik ook dergelijke ervaringen. het is meer dan gewoon “meeleven met de film”…ik ben gewoon een filmfreak, lees veel kritieken, en soms kan ik er niet bij, zie en voel ik precies veel meer en heel anders.
Je kan ook op bepaalde vlakken hoogsensitief zijn hoor, sommige mensen zijn het gewoon méér dan anderen.